سیب زمینی اولین بار توسط سرجان ملکم که سفیر دولت انگلستان در دربار پادشاهی فتحعلی خان قاجار در ایران بود،به دربار پادشاه قاجار هدیه شد.

به همین دلیل در ابتدا آن را «آلوی ملکم» می نامیدند.امروزه در تعدادی از شهرهای ایران، سیب زمینی را با نام آلو ملکم می شناسند. امروزه روسیه و آلمان بزرگ ترین تولید کنندگان سیب زمینی هستند. سیب زمینی صادراتی ایران نیز به دلیل کیفیت بالا همواره مورد توجه صادرکنندگان بوده است.

بذرسیب زمینی در ابتدا در روستای پشند در اطراف تهران، کاشته شد و به همین علت است که سیب زمینی پشندی در ایران شهرت دارد.

سپس در فریدن اصفهان و همچنین کم کم در زنجان، خراسان و فارس مورد کشت قرار گرفت. در نهایت در دیگر شهرهای ایران نیز رواج یافت.

همانطور که می دانیم امروزه، سیب زمینی از مهم ترین محصولات کشاورزی می باشد. همچنین سیب زمینی، پایه و اساس تغذیه تعداد زیادی از مردم در ایران و جهان را تشکیل می دهد از این روصادرات سیب زمینی بسیار مورد توجه می باشد.

تاریخچه سیب زمینی

گیاه سیب زمینی، بیش از ٨۰۰۰ سال پیش در قوم اینکا (Incas)درکوههای آند(Andes) آمریکای جنوبی شناخته شده و یکی از مواد خوراکی مهم این قوم به شمار می آمده است.

اینکاها، برای بقای خود در برابر گرسنگی و قحطی از پودر سیب زمینی استفاده می کردند.

در نیمه اول قرن شانزدهم میلادی، اسپانیایی ها پس از فتح آمریکای جنوبی به اهمیت”پاپا” (نام بومی گیاه سیب زمینی) واقف نبودند و فقط به طلا و نقره سرزمین جدید نظر داشتند. اما سفرهای طولانی دریایی و ابتلای ملوانان به بیماری اسکوربوت باعث شناخت ارزش و گسترش مصرف سیب زمینی در اوایل قرن ١۶ میلادی شد. از آن زمان کشتی های اسپانیایی هنگام بازگشت از آمریکای جنوبی، سیب زمینی را به اروپا آوردند.اینگونه صادرات و پرورش این محصول آغاز شد.